Życiorys ks. Michała

ŚP. KS. MICHAŁ JÓZEF JÓZEFCZYK (1946-2016)

Ks. Michał Józef Józefczyk urodził się w Krościenku Wyżnym k. Krosna 29.09.1946 r. Na chrzcie otrzymał imiona Michał Józef. Ochrzczony został 6 października tego samego roku przez ówczesnego ks. wikariusza Władysława Lewińskiego. Jego rodzicami byli – Stanisław Józefczyk, syn Jakuba i Zofii Pelczar oraz Karolina z domu Glazar, córka Jana i Heleny. Rodzice pobrali się 31.10.1931 r. Rodzicami chrzestnymi Michała zostali Jan Marszałek i Maria Gla-zar. Miał troje rodzeństwa – dwie siostry i brata. Siostra Helena ur. 14.07.1933 r., zmarła 30.11.2014 r. Druga siostra zmarła w dzieciństwie. Brat Jan był starszy od niego o 7 lat, a urodził się w 1940 r. i on jeden z rodzeństwa żyje, mieszkając ze swoją małżonką w rodzinnej miejscowości. Sakrament bierzmowania przyjął 17.05.1958 r. z rąk ks. biskupa Wojciecha Tomaki, wybierając sobie imię Jan. Do Szkoły Podstawowej uczęszczał w rodzinnej wiosce Krościenko Wyżne, a do średniej – w Krośnie. Na krótki czas nawiązał bliższe kontakty z Księżmi Michalitami z Miejsca Piastowego. Następnie poszedł do pracy, podejmując się pełnienia obowiązków listonosza. Do Wyższego Seminarium Duchownego wstąpił w 1966 r., kiedy to Kościół w naszej Ojczyźnie przeżywał wielki Jubileusz Tysiąclecia Chrztu. Był to czas wrogiej nagonki na Kościół w Polsce. Podejmowano działania utrudniające przeżywanie Wielkiego Jubileuszu Tysiąclecia Chrztu Polski. Nie zezwolono na przybycie do Polski Papieża Pawła VI. Negatywnie oceniano list biskupów polskich do niemieckich z przebaczeniem i prośbą o przebaczenie zadanych krzywd i cierpień.

Święcenia diakonatu przyjął z rąk ks. bpa Ignacego Tokarczuka 25.03.1972 r., a kapłańskie przez posługę ks. biskupa Stanisława Ja-kiela wraz z kilkoma kolegami w kościele Księży Michalitów w Miejscu Piastowym w sobotę 17.06.1972 r. W tamtych latach ówczesny ks. biskup ordynariusz Ignacy Tokarczuk podjął decyzję, aby święceń udzielać w kilku miejscach diecezji, celem ułatwienia dotarcia najbliższym na te uroczystości. Miejsce Piastowe zostało wybrane m.in. dlatego, że wówczas Księża Michalici obchodzili swój zakonny jubileusz, a ponadto wyświęcał się jeden z ich wychowanków, ks. Stanisław Pasionek. Oprócz wyżej wymienionych święceni tam byli: ks. Józef Zięba, ks. Tadeusz Czerwiński i ks. Mieczysław Wolanin (piszący te wspomnienia). Prymicje w rodzinnych parafiach przeżywaliśmy następnego dnia, czyli w niedzielę 18.06.1972 r. Pozostali nasi koledzy rocznikowi byli święceni w klasztorze w Leżajsku (ks. bp Bolesław Taborski) oraz w Bazylice Katedralnej w Przemyślu (ks. bp Ignacy Tokarczuk).

W sumie sakrament kapłaństwa przyjęło nas 30. Aktualnie pozostało wśród żyjących 20. Ostatnim, który odszedł z naszego grona jest śp. ks. Michał, duktor roku od samego początku, aż do ostatnich dni. To dzięki niemu wkrótce po prymicjach podjęta została decyzja, aby każdego roku w pobliżu dnia święceń spotykać się u jednego ze współbraci. I to było przez cały czas realizowane, co zawdzięczamy w głównej mierze ks. Michałowi, który tych spraw doglądał i dbał, aby były dla nas wewnętrznym ubogaceniem i okazją do spotkania się ze sobą. Trzeba też podkreślić, że praktycznie większość z nas, jeśli tylko nie było poważnych przeszkód, w tych modlitewno-towarzyskich spotkaniach brało udział. Była to okazja do wspólnej modlitwy i podzielenia się zagadnieniami związanymi z pracą duszpasterską, najpierw jako wikariusze, a następnie jako proboszczowie. Naszym kolegą kursowym jest ks. Edward Białogłowski, biskup pomocniczy diecezji rzeszowskiej, który podsuwał propozycje i inspirował inicjatywy duszpasterskie na tych spotkaniach.

Po odbytych studiach w Wyższym Seminarium Duchownym w Przemyślu w okresie od 01.10.1966 r. do otrzymania świeceń kapłańskich 17.06.1972 r. w Miejscu Piastowym duszpasterzował w następujących parafiach: wikariusz w Górnie (15.07.1972 do 12.07.1973); wikariusz w Pstrągowej (13.07.1973 do 09.07.1975); wikariusz w Dubiecku (10.07.1975 do 23.06.1976); wikariusz w Dzikowcu (24.06.1976 do 30.06.1978); proboszcz w Lipnicy (01.07.1978 do 30.06.1979); rektor kościoła Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Tarnobrzegu (01.07.1979 do 09.07.1980); proboszcz parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Tarnobrzegu (10.07.1980 do dnia śmierci 20.06.2016). Wszędzie, gdzie był posłany, angażował się w działania duszpasterskie wspólnot parafialnych.

Msza święta żałobna została odprawiona w czwartek, 23 czerwca, o godz. 13 w kościele na Serbinowie. Celebrował ją biskup sandomierski Krzysztof Nitkiewicz. Ks. Michał Józefczyk spoczął na cmentarzu w Sobowie.